Müştehir Karakaya

– Uluslararası İstanbulensis Şiir Festivali –

yalvarış yasna’sı

I
ben şarkılarımı can suyuyla akıttım
doğruyu akıttım yanlışı akıttım
yıkandım en ayrıksı ışıkla
göğe değmedi başım
ateşin toprağı yuttuğu yerde
bir hançer gibi aşkı
çobanın sütüne katığı gibi
sürdüm ar damarlara
kattım simsiyah kanı

bir ikilik müjdesi seni aşk seni kin güdülen zaman
ha savaş ha annem ha tutsak toprak

II
ikimiz, yani beni
en ince dalına asan kutsal rakip
efendini sırtındaki yere koy benim için
yüreğimi büyüteyim bu yüzden
bunu bil ki gümüş ayı gökyüzünden koparsam
göksel ışıklarla yağan mutluluk
egemen ve yalancı bir yardımcıdır
bağışlayabilirim o zaman
nice hırsız sözünü adamların

bir kötürüm hal seni su seni ateş girdabında uyaran
ha ölüm ha sevgilim ha kanlı mızrak

III
söndürdüm yeryüzünün bütün ışıklarını
koca dağları döktüm gözlerimden
bize uymayan kurbanları sildim
iyiliksever ruhları kuşağıma bağlayarak
iyilerin en iyisini bıraktım
kutsal bir ateşin çemberinde
bize öğüt verenlerin ışığından ziyade
saç tellerine konan her zebaniyi
gözeneklerine sakladım sis ve dumanın

ey kaderine isyan eden ruh tapıcısı
en gurbet olanı en hıçkırık serserisi
ölümü ve dirimi üfleyerek kovan
kefaretle salıverilen yamalı bir meczupsun sen

bir ceza yasasında seni hor seni kutsal beri getiren
ha günah ha babam ha özgür yasak

Müştehir Karakaya

He was born in Muş/Bulanık in 1962. He had been around in Cağaloğlu neighborhood serving in the various fields of the media sector. He worked in magazines, held positions of publishing manager and editor-in-chief. He wrote for a number of art-literature and culture magazines. Müştehir Karakaya published the magazine called Kardelen in Istanbul. He moved to Van in 1995. He published daily and weekly newspapers and many magazines, and he made contributions to magazines. For many years he served at Van Municipality as a Press and Publication Advisor. He also assumed the position of Van Greater Municipality Publication Coordinator.

verse for prays

I
i let my songs flow with life line water
i ran the right, i ran the wrong one
i took a bath with the most eccentric light
my head did not hit the heaven
at the place where fire devoured the soil
like a shepherd adding love into his milk
like a dagger
i entered the veins, the sense of shame
i put in the coal black blood

good news of a duality, you love, and you, the time of holding a grudge
it’s war, or my mother, even the captive land

II
both of us, that is the sacred opponent
hanging me on the thinnest branch
put down your master for my sake
let me enlarge my heart because of this
hear of this, should i pluck the silver moon out of the sky
happiness pouring with divine lights
happens to be a dominant and lying aid
i can forgive then
so many thieving words of the men

a crippled state, warning you in the vortex of water and fire
i die, or my lover, even a bloody spear

III
i shut off all the lights of the world
i cast those majestic mountains from your eyes
i wiped sacrifices unsuitable for us
by tying benevolent souls to my belt
i left behind the best of the best
around the circle of a sacred fire
more than the light of the people advising us
i hid every demon of hell landing on the strands of the hair
inside the pores of the mist and the smoke

hey the worshipper for the soul revolting at his/her fate
the most foreign land, the most hiccupping vagrant
you are a patchy lunatic freed because of redemption
in a penal code, introducing you as either a low or a sacred one
it’s a sin, all the time, or a free ban